حافظ ابن رجب میگوید: آن گاه که اختلافات مردم در مسائل دینی زیاد شده و پراکندگیشان گسترش مییابد به همان نسبت کینه و دشمنیشان نیز فزونی میگیرد و هر کدام میپندارند که برای خدا با دیگران دشمنی و کینه دارد، در عین حال که ممکن است معذور هم باشد و ممکن نباشد و پیرو هوس خود باشد چون در شناخت واقعیت کوتاهی کرده است. بسیاری از این درگیریها به سبب پیروی از کسی است که هوادارانش میپندارند تنها او حق میگوید، این گمان گاهی اشتباه و گاهی درست است و گاهی هوس، خواهش یا عادت عامل و زمینه ساز کژی است که همهی اینها ادعای دشمنی به خاطر خدا را خدشه دار میکند. پس باید مسلمان مواظب خودش باشد و در این موضوع بسیاراحتیاط کند و در آنچه تردید دارد وارد نشود تا مبادا در کینه توزی حرام افتد.